HAYALLERİ SOLAN HOCALI
Ah Hocalım üşüdü Ah Hocalım buz kesti
Deldi dağları Karabağ’ımın sessiz çığlığı
Ermeni’nin içindeki şeytan ortaya çıktı
Doğanın beyaz örtüsü kırmızıya boyandı…
Söyle Karabağ’ım bülbülün nereye kaçtı
Kara bahtlım gül kokulum yetim Hocalı
Nice umudun vardı soldu kimse anlamadı
Nasıl kıydı sana acımadan Ermeni cellâdı…
Sana kıyıp kendince canlandırdı ruhunu
Güya komşundu, dostundu Ermeni soyu
Sahteydi her şey insafsız tetiğe dokundu
Sımsıcak hayalleri bir gecede kâbus oldu…
Ey dünya Hocalı bir halkı yok etme planı
Çok direndi Azerbaycan’ın yiğit evlatları
Hak etmedi bunu Azeri’nin yetimi Hocalı
Unutulmaz ki bu vahşet bu insanlık ayıbı…
Bu katliam Ermeni’nin kocaman bir yalanı
Nasıl unutulur Karabağ’da Türk’e yapılanı
Nerde var ki böyle vicdansız bir insan ırkı
Hangi din verdi sana insana kıyma hakkını…
Ey dünya gör artık kanla çizilen bu haritayı
Duy Karabağ’ın kulakları yırtan çığlığını
Biz unutmadık tarihin kara gecesi Hocalıyı
Siz sorun anlatır bu kalleşliği o Gargar çayı…
Orhan OYANIK
19.02.20170