ÇAN GÜZELLEMESİ

Ekmek davasına çıktığım yollar

Beni Çanakkale, Çan`a getirdi

Vefalı insanlar vicdanlı kullar

Gönlümde kasveti gamı bitirdi.

 

Helal sofrasından payımı aldım

Yaykın yaylasında hayale daldım

Kocabaş çayına dertleri saldım

Biga’dan öteye aldı götürdü.

 

Yurt bilip bağlandım hayli bir zaman

Canıma can kattı gönlüme güman

Çan’dan ayrılmak mı aman ha aman

Ömrümün tahtına geldi oturdu.

 

Dört yanı çevrili tepelerin var

Şifalı suların hastalara yar

Sende geçen her gün bedenime kâr

Şefkatli koynunda sardı yatırdı.

 

Yücesinde durur şanlı al bayrak

Sokaklardan akar bitmeyen kaynak

İçli türkülerin bazen de oynak

Çorak yüreğimde güller bitirdi.

 

Azap tepesine döndüm yüzümü

Linyit ocağından aldım közümü

İnsanında buldum kendi özümü

Gördüğüm merhamet, sevgi, hatırdı.

 

Şair Orhan yazar elinde kalem

Çan’ı anlatmaya yeter mi kelam

Sende huzur buldum tükendi çilem

Çan şiirlerimde satır satırdı.

 

Orhan Oyanık/İlimdar

Kültür ve Turizm Bakanlığı Halk Şairi