BÜLBÜLÜNDEN FERMAN YOLLADI

Kakülü kemendini boynuma attı

Gel cananım dedim hoş hoş baktı

Canımı alma dedim hiç duymadı

Bülbülüyle ölüm fermanı yolladı

Gel saki böyle derman bulunmaz

Kimseye zorla aşk meyi sunulmaz

Can dara düştü boş boş durulmaz

Seviyorum diyen yine de yorulmaz

Sözüm yok canım o gül dudağına

Sitemim neden düşürdün tuzağına

Seher yeli gibi  bulaştırdın kokuna

Nehir denize koşar ya öyleyim sana

Suya koyulmuş sümbülüm evinde

Şifasını arayan hastayım ellerinde

Aynaydım sabah mahmuru güzele

Terk-i diyar eyledin döndüm gazele

Gözyaşım pınar oldu yüreğime aktı

Seni çok sevmek en güzel hakikattı

Reyhanım dediğim gönlünü kapattı

Ey dilber senden gelen bana hak mı

28.07.2016

Orhan OYANIK